Witaj na forum Przytul Mnie!, które jest starszą wersją forum Team Animal (link) Główną tematyką forum TA (Team Animal) jest fantasy. Zostało ono też głównie po to stworzone by zapoznać ze sobą fanów tego gatunku literackiego. Ważnym elementem forum są watahy, w których użytkownicy mogą tworzyć historie wspólnie z innymi użytkownikami za pomocą swoich postaci. Jednak ważną częścią naszego forum jest też grupa tematów obejmująca gry, filmy i książki. Natomiast forum Przytul Mnie!, na którym się znajdujesz stawia bardziej na książki skierowane dla młodszych czytelników, zabawy oraz na dyskusje wielotematyczne. Od kilku lat jest one w stanie porzucenia, dlatego zostało one przeznaczone raczej do dzielenia się informacjami na dany temat i czytania ich, już nie dyskutowania. Mamy nadzieję, że znajdziesz tu coś dla siebie. Życzymy dobrej zabawy. W razie problemów skontaktuj się z jednym z administratorów za pomocą tego e-maila: atene_mouse@wp.pl
Kursor stworzono na profilki.pl
Pozostałe odnośniki forum:
BLOG, FACEBOOK, REGULAMIN, NOWE FORUM, RP WOJOWNICY

NOWE POSTY | NOWE TEMATY | POPULARNE | STAT | RSS | KONTAKT | REJESTRACJA | Login: Hasło: rss dla

HOME » GAZETKI » ,,PSIAK JEST MOIM PRZYJACIELEM" CZ.1

Przejdz do dołu stronyStrona: 1 / 1    strony: [1]

,,Psiak jest moim przyjacielem" cz.1

  
czaru
18.03.2017 20:53:56
poziom 3



Grupa: Administrator 

Posty: 132 #2410143
Od: 2016-12-28


Ilość edycji wpisu: 7
,,Pies"
Systematyka
Domena :eukarionty
Królestwo: zwierzęta
Gromada: ssaki
Podgromada: żyworodne
Infragromada: łożyskowce
Rząd: drapieżne
Podrząd: psokształtne
Rodzina: psowate
Rodzaj: wilk
Gatunek: wilk szary
Podgatunek: pies domowy

Opis
Pies domowy (Canis lupus familiaris) – udomowiona forma wilka szarego, ssaka drapieżnego z rodziny psowatych (Canidae), uznawana przez niektórych za podgatunek wilka, a przez innych za odrębny gatunek, opisywany pod synonimicznymi nazwami Canis lupus familiaris lub Canis familiaris. Od czasu jego udomowienia powstało wiele ras, znacznie różniących się morfologią i cechami użytkowymi. Rasy pierwotne powstawały głównie w wyniku presji środowiskowej. Rasy współczesne uzyskano w wyniku doboru sztucznego.

A jak jest zbudowany pies?

Różnorodność ras psów, zarówno pod względem budowy, jak i usposobienia, była obiektem badań m.in. grupy międzynarodowych naukowców z uniwersytetów Utah i brytyjskiego Waltham Center for Pet Nutrition, które należą do korporacji Mars, będącej producentem karmy dla psów. Otrzymane wyniki badań odkryły, że cechy fizyczne, jak i charakterologiczne są zależne od genotypu. Badania koncentrowały się na wyszukiwaniu niewielkich różnic w materiale genetycznym, tak zwanych polimorfizmów pojedynczego nukleotydu.

W literaturze kynologicznej są przytaczane systemy identyfikacji ras, które mogą być oparte m.in. na kryteriach ich użytkowości lub na cechach wyglądu zewnętrznego. David Alderton (także Anna Maria Krämer) prezentuje podział ras psów ze względu na ich wzrost oraz masę ciała. Wymiary te, w zależności od rasy, wahają się od. ok. 25 cm do nawet ok. 1 metra wysokości w kłębie. Masa ciała psów waha się od 1 do ok. 100 kg. David Alderton wprowadza także ogólne rozróżnienie ras psów ze względu na:

kształt głowy, gdzie wyróżnia trzy podstawowe kategorie:
psy okrągłogłowe, głównie zaliczane są tu rasy posiadające krótkie kufy (jak u rasy cavalier king charles spaniel);
psy długogłowe, z wydłużonymi kufami (np. whippet);
psy o kształcie głowy kwadratowym, o mocnych i krótkich szczękach (np. takich jak u bulmastifa);
typ uszu, gdzie są wyszczególnione:
uszy długie (jak u rasy bloodhound);
uszy krótkie (terier czeski), do których zaliczane są uszy łamane, czyli charakterystycznie wywinięte do przodu, tak jak występuje to np. u foksteriera krótkowłosego lub u owczarka szkockiego długowłosego;
uszy stojące (tego typu uszy występują np. u husky syberyjskiego);
długość sierści, gdzie rasy psa są podzielone na trzy grupy:
psy długowłose;
psy krótkowłose;
psy szorstkowłose.
Istnieją rasy, w których występują odmiany psów o wszystkich trzech wariantach długości szaty (np. wyżły niemieckie, jamnik), częściej jednak występuje któryś z wariantów w postaci dominującej (liczniejszej), preferowanej przez hodowców, na przykład z powodu lepszej użytkowości rasy o konkretnej długości włosa w określonych warunkach środowiskowych. Powyższy podział nie uwzględnia występowania ras psów całkowicie nieowłosionych (jak np. nagi pies peruwiański) lub częściowo owłosionych (jak np. grzywacz chiński).


Niesamowite zmysły psa

Najważniejszym zmysłem dla psa jest węch. Zaczyna się nim posługiwać już jako ślepe szczenię. Psy poddane odpowiednim szkoleniom wspomagają służby mundurowe w tropieniu i rozpoznawaniu przestępców na podstawie śladów zapachowych zostawionych na miejscu, w którym tamci przebywali. Proces oswajania nowego, młodego psa z nowym właścicielem można przyspieszyć, kładąc mu na legowisko odzież przesyconą zapachem właściciela. Bardzo często zdarza się, że pies podczas nieobecności swego pana kładzie się na jego odzieży.
Wzrok – wzrok psa jest słabszy niż człowieka, a objawia się to mniejszą zdolnością spostrzegania przedmiotów czy osób nieruchomych. Pies za to dobrze sobie radzi w słabym świetle (wspomagając się zmysłem węchu i słuchu). Rasa psa determinuje nie tylko siłę wzroku, lecz także zmysł węchu, słuchu oraz dotyku.
Słuch – zmysł słuchu w hierarchii psa stoi za węchem i przed wzrokiem. Zasięg słuchu jest większy w porównaniu ze słuchem człowieka. Większa czułość słuchu może powodować, że dźwięki o silnym natężeniu będą wywoływały u niego ból. Przyjęto, że psy o uszach stojących lepiej słyszą od kłapouchych.
Dotyk – wrażenia dotykowe pies odbiera całą powierzchnią ciała. Najważniejsze są dla niego włosy czuciowe (wąsy) nad oczami oraz pod dolną wargą. Wąsy te zwane wibryssami są długie i sztywne. Nie wolno ich strzyc.
Smak – wrażenia smakowe są uzależnione od wrażeń węchowych. Zmysł ten nie ma dla psa znaczenia w odbieraniu wrażeń otaczającego świata.

A ile mój przyjaciel będzie ze mną żyć?
Wiek psa określa się m.in. po oględzinach stanu uzębienia oraz ilości siwych włosów na głowie. U psów w wieku ok. 7 lat są widoczne starcia na kłach oraz siekaczach, w 10–12 roku życia następuje wypadanie zębów. Psy żyją przeciętnie 13–14 lat. Najstarszym psem w historii, według Księgi rekordów Guinnessa, był Bluey, który przeżył 29 lat, 5 miesięcy i 7 dni.

Według Kazimierza Ściesińskiego zestawienie porównawcze wieku psa w stosunku do człowieka przedstawia się następująco:

pies człowiek
6 m-cy 10 lat
10 m-cy 14 lat
12 m-cy 15 lat
18 m-cy 20 lat
2 lata 24 lata
3 lata 28 lat
4 lata 32 lata
5 lat 36 lat
6 lat 40 lat
pies człowiek
7 lat 44 lata
8 lat 48 lat
9 lat 52 lata
10 lat 56 lat
11 lat 60 lat
12 lat 64 lata
13 lat 68 lat
14 lat 72 lata
15 lat 76 lat
pies człowiek
16 lat 80 lat
17 lat 84 lata
18 lat 88 lat
19 lat 92 lata
20 lat 96 lat
Niemiecki uczony H. G. Niemandem podaje bardziej ogólne porównanie wieku psa z człowiekiem. Pierwszy rok życia psa w przełożeniu na życie człowieka to 14 lat. Drugi rok życia psa to 7 lat życia człowieka – czyli 2-letni pies to odpowiednik wiekowo 21-latka, a każdy następny rok życia psa stanowi 5 lat życia człowieka.


Wizerunek staroegipskiego charta, nazywanego Tesem – przodka chartów śródziemnomorskich

Pies z Borneo ma cechy psów ras pierwotnych, takich jak basenji
Historia i udomowienie psa Edytuj

Istnieje kilka teorii na temat pochodzenia psa domowego. Genetyczne badania przeprowadzone w 2002 r. sugerowały, że psy pochodzą od euroazjatyckich wilków, od których oddzieliły się około 125 tysięcy lat temu, a osobny gatunek ostatecznie wytworzyły 15-40 tysięcy lat temu. Według Hansa Räbera argumentami potwierdzającymi tę teorię są także:

podobieństwa w kształcie powierzchni czwartych zębów przedtrzonowych
ciężar mózgu psa jest najbardziej zbliżony do ciężaru i objętości mózgu wilka (u psa jest on mniejszy o ok. 30%, u szakala różnice były większe). Związane jest to z faktem skrócenia się u psa trzewioczaszki w stosunku do mózgoczaszki.
badania krwi, wykazujące w budowie białek określonej grupy największe podobieństwa do krwi wilka
badania etologiczne potwierdziły zbieżność zachowań społecznych wśród watah wilków i sfor psów.
Do kilku pozostałych teorii można zaliczyć tę, do której przychylał się m.in. Karol Darwin. Sądził on że swój udział w powstaniu psa domowego mają kojoty i szakale, zwłaszcza na terenach ich naturalnego występowania (Ameryka Północna i Azja Mniejsza).

Istniała także hipoteza mówiąca o istnieniu wymarłego już, wspólnego praprzodka psa domowego, zbliżonego do psów dingo, czy psów pariasów.

Według najnowszych badań genetycznych przeprowadzonych przez Adama Boyko i współpracowników z Uniwersytetu Cornella w USA można domniemywać, że psy pochodzą z Afryki, a nie jak dotąd sądzono z Azji. W magazynie „Proceedings of the National Academy of Sciences” opublikowali oni artykuł z rezultatami swoich badań, które pozwalają przypuszczać, że psy mogły rozprzestrzenić się po świecie z Czarnego Lądu, wraz z przodkami człowieka. Naukowcy przebadali 318 psów z Afryki, 16 z Puerto-Rico, 102 z USA i kilkaset z innych stron świata i stwierdzili, że genom afrykański jest równie rozprzestrzeniony wśród psów jak genom azjatycki, podali tym samym w wątpliwość teorię o azjatyckim pochodzeniu psa.

Najstarszymi tekstami świadczącymi o współistnieniu psa i człowieka są teksty pochodzące z okresu kultury sumeryjskiej.

Psy pochodzą prawdopodobnie z jednego obszaru Ziemi, Azji Wschodniej, gdzie wydzieliły się z gatunku wilka. Rozprzestrzeniły się potem po całej planecie, konkurując z miejscowymi populacjami wilków. Świadczy o tym ich mniejsza różnorodność w miarę geograficznego oddalenia od Azji Wschodniej. Po udomowieniu psa przez człowieka nastąpiła mutacja w jednym z genów (został on ostatnio zidentyfikowany), w wyniku której powstały rasy małych psów. Musiały być one atrakcyjne dla człowieka, który starał się utrzymywać populację niewielkich psów pomimo ich mniejszej użyteczności w polowaniu i gorszego przystosowania do życia w prehistorycznych warunkach. Obecnie ze wszystkich gatunków ssaków psy wykazują największą różnorodność.


A jak to się stało, że wilk stał się psem?

Pies nierasowy. W latach 50. prowadzone badania w Stanach Zjednoczonych oraz Szwajcarii potwierdziły, że z całej populacji psów występujących w tych krajach tylko 25% stanowią psy rasowe, pozostała część to w różnej proporcji mieszańce.
Początki udomowienia psa szacuje się na ok. 17-12 tys. lat temu, był on używany przez myśliwych z Syberii, pojawia się też w Palestynie oraz w Iraku.

Do najstarszych ośrodków udomowienia psa zaliczyć można obszary Europy, gdzie znaleziono najstarsze szczątki tego zwierzęcia, czyli rejony Danii, Niemiec i Anglii, a także odkrycia z okolic Izraela, Iranu, Japonii, czy Turcji. Odkryto także, że na terenach Idaho, w Stanach Zjednoczonych 10000 lat temu także żył przedstawiciel psa domowego.

Współczesne prace archeologiczne prowadzone w jaskini Goyet na terenie Belgii odkryły pozostałości szkieletu psa pochodzące sprzed 31 tysięcy lat. Odkrycie weryfikuje dotychczasowe poglądy na temat czasu i miejsca udomowienia psa i wskazuje ludzi z kultury oryniackiej jako pierwszych hodowców tych zwierząt. Wykorzystywano je do transportowania zwierzyny łownej oraz do jej wytropienia. Analiza izotopowa pozostałości kostnych pozwala określić z pewnym prawdopodobieństwem, że pierwsze udomowione psy wyglądem były zbliżone najbardziej do współczesnych husky syberyjskich, były jednak od nich większe.

Althaus wyróżnił cztery fazy w procesie domestykacji psa:

faza symbiozy, w której zarówno wilk (odpadki żywieniowe), jak i człowiek (czujność wilka ostrzegająca przed zbliżającym się niebezpieczeństwem) czerpią korzyści ze współistnienia.
faza zacieśnienia więzów z człowiekiem, stopniowe blokowanie dostępu do zwierząt dziko żyjących.
faza świadomej selekcji hodowlanej na potrzeby człowieka.
faza hodowli psa ze względu na jego eksterier.
Kości wilka odnaleziono u boku szczątków ludzkich tak starych jak człowiek z Boxgrove w Surrey, datowanych na 400 tysięcy lat p.n.e. Czaszki wilków wyłowione z zatopionego obozu nomadów, którzy przeszli z Syberii na Alaskę, są niemal takie same, jak czaszki ich przodków z Boxgrove. Ich szczęki były mniej wysunięte do przodu, a zęby bardziej stłoczone, ale z wyglądu były to nadal czaszki dzikich zwierząt.

Mniej więcej w tym samym czasie myśliwi zaczęli chętniej używać strzał niż włóczni. Wilki – już prawie psy – stały się bardziej użyteczne (np. do przynoszenia upolowanej zdobyczy) i zaczęły się cieszyć ludzką „przyjaźnią” jako zwierzęta użytkowe. W Ein Mallah w Izraelu, w grobie „pierwszych farmerów”, znaleziono szkielet szczeniaka pochowanego obok dziecka. Dzikie zwierzęta stały się członkami rodziny. Wkrótce ich pysk uległ skróceniu, zęby zmalały, oczy powiększyły się i stały okrągłe.

Pozostałością po tamtym prymitywnym zwierzęciu jest śpiewający pies z Nowej Gwinei oraz dingo. Dingo nie zmienił się wiele od tamtych czasów, ale od tego czasu psy rozprzestrzeniały się po całym prawie świecie (z wyjątkiem Afryki, która była od nich wolna aż do ery żelaza) równie szybko jak ludzie.


Historia psa domowego na ziemiach polskich
Rudolf Kryspin w „Historii psa i kynologii” napisał, że najstarszą pozostałością psa domowego na terenie Polski, jest czaszka odkryta w okolicach Sandomierza, datowana na ok. 4 tysiące lat p.n.e. Na tamtych terenach znaleziono także grób z 1700 roku p.n.e., w którym pochowano człowieka z pięcioma psami, prawdopodobnie członka starszyzny rodowej. Wykopaliska szczątków psów pochodzące z okolic Opola dostarczają informacji o dwóch typach psów hodowanych w tamtych rejonach:

pierwszy to typ większego psa, wyglądem zbliżonego do wilka;
drugi typ był mniejszy i zbliżony do szpica.
W okresie średniowiecza na ziemiach polskich najliczniej występowały psy wykorzystywane do polowań na grubego zwierza. Do takich psów zaliczano charty, ogary, wyżły i brytany. Przywilej polowania oraz trzymania psów wyznaczonych do tego zadania przypadał królom i możnowładcom, ale także opatom oraz biskupom. Później psy hodowała również szlachta ziemiańska, w celu polowań na drobną zwierzynę.

Wraz ze spadkiem liczebności zwierzyny leśnej oraz z nasileniem się karczowania coraz większych połaci lasu zaczęto rezygnować z hodowli brytanów i ograniczać liczbę chartów i ogarów. W nowych warunkach dobrze radziły sobie legawce, w tym „wyżeł polski – wodołaz”, który jest jednym z przodków wyżłów niemieckich szorstkowłosych.

Polskim źródłem informacji nt. ras psów i ich hodowli z okresu I połowy XVII wieku, jest książka pod tytułem „Myślistwo z Ogary” autorstwa Jana Ostroroga. Dokument ten jest podręcznikiem hodowli ras psów najpopularniejszych w tamtym okresie, czyli poświęcony głównie ogarom i chartom.

Na terenach nizinnych od XVI wieku trzymano łagodne psy strzegące stad owiec, a rozpowszechnione wraz z rozwojem hodowli tego typu rogacizny. Literatura angielska podaje[17], że importowane do Szkocji 6 sztuk polskich owczarków nizinnych przyczyniło się do powstania rasy Bearded Collie. Teza ta jednak wydaje się wątpliwa dla Hansa Räbera, który twierdzi, że „według wiarygodnych źródeł jeszcze przed rokiem 1514 istniały na wyspie psy o rozczochranym włosie”. Autor ten zakłada, że właśnie te psy były przodkami bobtaila i bearded collie.

Polskie rasy psów:


Owczarek belgijski Malinois podczas służby w amerykańskiej jednostce wojskowej w Iraku.
Osobny artykuł: Grupy ras psów domowych.
Psy ze względu na funkcje jakie pełnią dla człowieka, zostały podzielone na typy, bądź grupy związane z użytkowością. Wykorzystywane są jako:

psy myśliwskie
tropowce (bloodhound)
legawce (pudelpointer)
płochacze (płochacz niemiecki)
posokowce (posokowiec bawarski)
gończe (gończy Hamiltona)
norowce (jamnik)
psy aportujące (curly coated retriever)
psy ratownicze (nowofundland)
psy pasterskie (anatolian)
psy zaganiające (bouvier des Flandres)
psy stróżujące (mastif tybetański)
psy stróżująco-obronne (doberman)
psy służbowe wykorzystywane na potrzeby wojska (czarny terier rosyjski), policji (owczarek niemiecki), służb celnych (chodský pes)
psy zaprzęgowe (husky syberyjski)
psy wyścigowe (greyhound)
psy reprezentacyjne i do towarzystwa (pudel miniaturowy)
psy hodowane w celach konsumpcyjnych (nagi pies meksykański)
psy wiejskie (hovawart)
psy hodowane w celach terapeutycznych (labrador retriever)

Kejter – określenie psa w gwarze poznańskiej
Wpływ psa na człowieka Edytuj

Zespół ekspertów ze szpitala uniwersyteckiego w Kuopio stwierdził, że dzieci wychowywane w domach z psami są zdrowsze.


Medycyna ludowa

Na niektórych obszarach wiejskich w Polsce notuje się przypadki wytapiania z psów smalcu i wykorzystywania go przez medycynę ludową. Przed zabiciem, zwierzę okładane jest kijem. Psi smalec ma być remedium na choroby skóry, choroby płuc czy gruźlicę. Według Doroty Sumińskiej zwyczaj spożywania psiego tłuszczu dotarł do Polski z Azji, a w XIX i na początku XX psi smalec był produkowany przez polskich Cyganów. Według Katarzyny Bychawskiej, psychologa zwierzęcego, przesąd o medycznych właściwościach tego tłuszczu bywa „głęboko zakorzeniony”. Współczesne doniesienia medialne o przypadkach wytapiania psiego smalcu w Polsce pochodzą z okolic Iłży (2007), okolic Częstochowy (2009), Podhala i Woli Radziszowskiej (2014). Obok smalcu, znane są przypadki wykorzystywania dawniej przez medycynę ludową w Polsce psiej śliny, która miałaby leczyć czyraki oraz psich odchodów zmieszanych z wódką, jako leku na żółtaczkę.

Kolejna gazetka już w środę! (22.03.2017)
,,Być szczeniakiem" cz.2
  
cockatiel10
19.03.2017 23:31:56
poziom 5



Grupa: Administrator 

Ulubiony kolor: niebieski

Posty: 437 #2410490
Od: 2017-1-26
O boże... Kinia, jak ty to pięknie opracowałaś graficznie! Bo tekst skopiowany z wiki, ale ta grafika, te ułożenie! Już nie mogę się doczekać kolejnej!
_________________
"Beware an enemy who seems to sleep." - ,,Strzeż się wroga, który wydaje się spać,,

Spottedleaf ~ Warriors, Rising Storm ~ Erin Hunter

Zastanawiasz się czemu to forum nie jest często odwiedzane? To wszystko wynika z faktu, iż zostało ono przeniesione. Wbij tu i poznaj nową wersję forum Przytul Mnie:

http://www.teamanimal.oxn.pl/forums.php

  
snowy5
22.03.2017 17:32:24
poziom 5

Grupa: Administrator 

Posty: 447 #2411372
Od: 2016-12-28
Psie komiksy tygodnia:



  
snowy5
22.03.2017 17:35:42
poziom 5

Grupa: Administrator 

Posty: 447 #2411374
Od: 2016-12-28
Tygodniowe mini komiksy z psem:


  
snowy5
22.03.2017 17:51:07
poziom 5

Grupa: Administrator 

Posty: 447 #2411381
Od: 2016-12-28
Żarty z psami:
1. Pies spotyka kolegę na mieście. Biedak idzie obładowany torbami z zakupami.
- O rety! Od jak dawna to wszystko nosisz?
- Zaczęło się od tego, że pokazałem pańci, że potrafię przynosić gazetę...
2. Rozmawiają dwaj właściciele psów:
- Mój pies jest coraz bardziej leniwy!
- Dlaczego tak sądzisz?
- Wcześniej jak chciał wyjść to przynosił smycz. Teraz podaje mi kluczyki do samochodu!
3. Pewien mężczyzna widzi ogłoszenie o sprzedaży psa. Dzwoni i pyta:
- W jakiej cenie jest ten pies?
- 1500.
- Dam połowę.
- Ale ja sprzedaję tylko całe psy!
4. Spotykają się dwa psy w parku. Jeden mówi:
- Jestem psem rasowym. Nazywam się Amor ze Śląskiego Parku. A ty?
- Ja też. Ja nazywam się Burek Złaź z Łóżka!
5.

Przychodzi klient do kawiarni i widzi psa zamawiającego lody czekoladowe.
- Dziwne, pies zamawia lody czekoladowe!
Na to kelnerka:
- Też się zdziwiłam, zwykle zamawia truskawkowe.
  
snowy5
22.03.2017 17:55:18
poziom 5

Grupa: Administrator 

Posty: 447 #2411382
Od: 2016-12-28
Kolejne komiksy do gazetki ,, Być szczeniakiem" już 23.03.2017r.!
  
Ember
25.07.2017 14:23:15
poziom 2



Grupa: Administrator 

Posty: 78 #2446749
Od: 2017-7-3
Czaru... to wymiata!
  
Ember
25.07.2017 14:24:15
poziom 2



Grupa: Administrator 

Posty: 78 #2446751
Od: 2017-7-3
Ale chyba premiera troszkę się opóźnia... xd
  
czaru
25.07.2017 14:27:14
poziom 3



Grupa: Administrator 

Posty: 132 #2446755
Od: 2016-12-28
:B sorry

Przejdz do góry stronyStrona: 1 / 1    strony: [1]

  << Pierwsza      < Poprzednia      Następna >     Ostatnia >>  

HOME » GAZETKI » ,,PSIAK JEST MOIM PRZYJACIELEM" CZ.1

Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!!


TestHub.pl - opinie, testy, oceny

Zastanawiasz się czemu tu tak pusto? Wejdź na forum Team Animal i poznaj nową, lepszą wersję naszego forum już dziś!